Er is veel heel leuk aan Jerry Maguire: de jonge Tom Cruise, een schattig nerdy kind, Renee Zellweger, de styling van de film en de kleding. Je duikt echt weer even in de jaren negentig en daar kan ik altijd van genieten. Toch vind ik Jerry Maguire geen topfilm. Lees verder
La pazza gioia (Paolo Virzì) -> Hysterisch
Zoals de afbeeldingen al laten zien, gaat het er levendig aan toe in La pazza gioia. Toen ik de omschrijving “Patiënten Beatrice (Valeria Bruni Tedeschi) en Donatella (Micaela Ramazotti) zijn het wachten zat en ontsnappen uit het gekkenhuis. Wat volgt is een doldwaze roadtrip door zonnig Italië” op Cineville las dacht ik aan humor en reislust, maar de film is wel wat serieuzer dan ik had verwacht.
Lees verder
The Family Fang (Jason Bateman) -> Teveel
The Family Fang is een film waarin teveel geprobeerd is om het grappig, apart, boeiend en schrijnend te maken. Ondertussen kijk je naar een onlogisch en onrealistisch verhaal waarin ik mij persoonlijk moeilijk kan verplaatsen, laat staan op concentreren.
Lees verder
Absolutely Fabulous: The Movie (Mandie Fletcher) -> Naar verwachtingen
Ik had gehoord dat Absolutely Fabulous: The Movie superslecht was. Toch ging ik kijken want ik had zin in dit genre film: simpel en vrolijk. Mijn verwachtingen stelden me niet teleur: een verzameling extreme gebeurtenissen voltrekt zich voor je neus zodra de tape start en dit duurt tot het eind.
Lees verder
Our family wedding (Rick Famuyiwa) (2010) -> Grappig
Our Family Wedding gaat over twee schoonfamilies die elkaar niet zo aardig vinden. De twee vaders van het verliefde stel Lucia (America Ferrera) en Marcus (Lance Gross) hadden al ruzie voordat ze van elkaars bestaan wisten.
Lees verder
Jackie Brown (Quentin Tarantino) (1997) -> Charme
Deze Tarantino-film had ik gek genoeg nog niet eerder gezien. Bijna twintig jaar geleden gemaakt, maar dankzij de tijdloze charme en kwaliteit ook in 2016 kijkwaardig.
Lees verder
Un amour de jeunesse (Mia Hansen-Løve) (2011) -> Kalverliefde
Dit is een typisch voorbeeld van een goede film, die compleet buiten de schijnwerpers blijft. Zo eentje die je per toeval kijkt. Doe dat ook vooral. Want Un amour de jeunesse is mooi, intens en romantisch. Lees verder
Cafe Society (Woody Allen) -> Sfeertje
Bobby (Jesse Eisenberg) droomt van een filmcarrière en bezoekt daarom zijn succesvolle oom Phil Stern (Steven Carell) in Hollywood, want die heeft daar alle contacten. Dat plan verdwijnt snel naar de achtergrond, want Bobby wordt verliefd: op Vonnie (Kristen Steward), de secretaresse van zijn oom.
Lees verder
GASTBLOG – Me before you (Thea Sharrock) -> Welbestede avond
‘Een rijke jongeman is verbitterd na een ongeluk dat hem in een rolstoel doet belanden; een meisje uit een ander milieu maakt hem weer aan het lachen.’ De beschrijving van Me before you klinkt een beetje als Intouchables, die veelgeprezen film uit 2011, met een vleugje romantiek als toevoeging. Toch is dat te makkelijk gedacht: Me before you heeft wel degelijk een eigen karakter.
Lees verder
Under the Tuscane Sun (Audrey Wells) (2003) -> Hilarisch slecht
De verhaallijn, de dialogen, de poëtische uitspraken, de vriendschappen: het is allemaal net niet geloofwaardig genoeg in Under the Tuscan Sun en dat maakt het soms bijna grappig. Toch is de film leuk genoeg uitgevoerd dat je deze toch wilt afkijken. Een bijzondere combinatie. Lees verder