Jaar: 2018 Regisseur: Barry Jenkins
Valentijnsdag. Dat is het eerste waar je aan moet denken tijdens het kijken naar deze ietwat gekke film. De regisseur van ‘Moonlight’ heeft deze keer een romantisch boek van James Baldwin verfilmd.
Zweverige romance
Wat is er gek? Iets aan de sfeer. Je komt binnen in een zweverige romance. Een alles overtreffende verliefdheid. Waarvan je nog niet weet hoe deze is ontstaan. Het meisje, Tish (KiKi Layne) lijkt in scène één zelfverzekerdheid, en in scène twee een hulpeloos, onzeker popje.
Verwarrend
Dat heeft wel een begrijpelijke reden. Toch vind ik het een verwarrende personage-wending. Later in de film is ze overigens wel weer zelfverzekerd. Maar ook het karakter van haar vriendje Fonny (Stephan James) in combinatie met zijn familie, roept vragen bij me op, door een specifieke scène. De verhoudingen kan ik niet goed volgen en lijken niet in lijn te liggen met de rest van het verhaal.
Eerste keer
Wat ik érg sterk vind aan de film, laat ik het daar ook maar eens over hebben, is dat een seksscène heel goed uitbeeldt wat een eerste keer is. De emoties en angst spreken boekdelen. Hoewel ik ook nog wel een kritiekpuntje heb over deze scène, een klein detail dat me iets onrealistischer lijkt, en zij bovendien heel raar doet na afloop, vind ik het een mooi moment.
Apathisch
Ook is er nog iets anders dat me bijblijft. Betreffende dat raar doen na afloop. Tish zegt nogal vaak in deze ene film dat ze van Fonny houdt, en dat gebeurt steeds met een apathische, dramatische gezichtsuitdrukking. Waardoor je gaat twijfelen of ze het echt allemaal wel wil. Maar verder is het koppeltje heel lief en is het leuk om naar hun jeugdige relatie te kijken.
Mensenrechtenschending
Laat ik niet vergeten te vertellen waar de film in werkelijke zin over gaat. Over een verschrikkelijke mensenrechtenschending. Het is behoorlijk aangrijpend om te zien wat er kan gebeuren, als de verkeerde mensen, de verkeerde beslissingen nemen, in een land dat slechts voor de blanken opkomt. Ongelofelijk, vooral omdat je weet dat dit niet alleen een film, maar realiteit is.
Familie
Een bepaalde scène met de familie, die probeert om in deze onrechtvaardige daad de rechtvaardigheid te vinden, vind ik prachtig. Het vertrouwen dat eruit spreekt en de liefde, is heel puur en mooi om te zien. Dat is ook meteen een mooi aspect van de film: het warme familiegevoel.
Concluderend
If Beale Street Could talk is een film over een lieve romance, met ietwat verwarrende persoonlijke verhoudingen, in een onrechtvaardige wereld. Ondanks mijn kritiekpuntjes, wel een aanrader. Maar geen topper.
IMDb naar If Beale Street Could Talk.