Jaar: 2016 Regisseur: Aisling Walsh
Ethan Hawke zie ik vaak in wat minder bekende, maar mooie films. Dat maakte me ook benieuwd naar Maudie. Mijn enige vrees wat dat de film wat te dramatisch zou zijn. Onnodig, zo bleek. Je ziet hoe Maud (Sally Hawkins) – een vrouw met een fysieke handicap die door niemand serieus wordt genomen – uit haar schulp trekken en iedereen laten zien wat ze waard is. Lees verder
Transgender in de film, en in het eggie, dat is hoofdrolspeler Marina (Daniela Vega) in Una Mujer Fantástica. Dit schijnt dus een fantastische vrouw te zijn. En daar heeft de Chileense filmmaker wel een punt: Marina moet zich namelijk verweren tegen een harde wereld en doet dit met verve. Lees verder
Met deze geweldig intelligente titel kun je niet anders dan een kwaliteitsfilm verwachten. Precies. Toch heb ik me ondanks dat prima vermaakt met The Girl Next Door. Deze film uit 2004 is ideaal als je tussendoor wat grappigs en luchtigs wilt zien. Als je even moe bent van alle diepzinnige dramafilms. Lees verder
Dit is typisch een voorbeeld van een film waarin de hoofdpersoon een verandering ondergaat. Zo’n ideaal voor elk filmscript, dat je in vele films toch niet echt ziet. In Edge of Seventeen dus wel en bovenal op een geloofwaardige manier. Lees verder
Nooit geweten dat ze in het Amsterdam van de zeventiende eeuw Engels praatten, en zelfs soms met een Brits accent. Dit gegeven, samen met de wetenschap dat deze film over Nederland door een Brit gemaakt is, maakt Tulip Fever een vreemde gewaarwording voor het oog. Toch doe je mij snel een deugd door acteurs Alicia Vikander en Dane DeHaan in een film te stoppen. Lees verder
Moet toegeven dat ik een wat ambivalente mening heb over Patti Cake$. Een film over ambitieuze vrouwelijke rapper Killa P. (Danielle Macdonald) die opgroeit in een troosteloos milieu. Lees verder
Echt iets voor de elite, deze film. Even lekker intellectueel doen. The Only Living Boy in New York, was precies zo leuk als ik verwachtte. Een film over slimme en minder slimme schrijvers in New York. En hun verknipte levens.
Lees verder
Met lage verwachtingen kom je een heel eind bij het kijken van een film zoals Viceroy’s House. Niet dat de film slecht is, maar het zit een beetje tussen goed en slecht in. Interessant eraan is dat het best wel politiek is. Je leert wat over de geschiedenis van India.
Lees verder
Misschien moet ik me schamen, maar ik kende schrijver Etgar Keret nog niet toen ik deze documentaire bezocht in De Balie. Ik had hem even gegoogled – zoals dat tegenwoordig gaat – maar besloot toch om eerst te kijken of ik geboeid zou raken door de film. Dan kon ik na afloop altijd nog zijn boeken gaan lezen. Maar hé, zijn werk is uitermate goed! En dat is direct ook het leuke aan deze film: je ziet niet alleen wie Etgar Keret is, je leert meteen zijn verhalen kennen.
Lees verder
Les amours imaginaires leek me een interessante artistieke film, en wat blijkt? Dat is het ook. Deze coming-of-age-achtige film gaat over drie vrienden met onuitgesproken seksuele verlangens: een driehoeksverhouding. Gegoten in een artistiek jasje. Dit is een zeer geschikte gaypride-film.
Lees verder