Over spannende films gesproken, deze Scorsese uit 1991 voldoet daar wel aan. We duiken de Hollywood-studio in en komen er modderig en bebloed weer uit.
Lees verder
Tag: filmtip
The King of Comedy (Martin Scorsese) (1982) -> Dwangmatig
Wat ik leuk vind aan The King of Comedy, is dat het in de basis een eenvoudig verhaal is. Omdat het toch superleuk is om naar te kijken, vind ik de film knap gemaakt. Een voorbeeld van perfecte vertelkunst van begin tot eind, inclusief veel humor.
Lees verder
The Inbetweeners Movie (Simon Bird) (2011) -> Buitengewoon
Voor een lichtelijke standaard comedyfilm over (nerdy) jongeren, vind ik The Inbetweeners Movie verrassend goed en grappig. De humor is origineel en ik heb me daarom zeker vermaakt met het kijken ernaar. Lees verder
Fear and Loathing in Las Vegas (Terry Gilliam) (1998) -> Anders
Fear and Loathing in Las Vegas scheen één lange psychedelische trip te zijn van een journalist en zijn psychopathische advocaat in Las Vegas. Dat klopt helemaal. Niemand is nuchter in deze film. En dat is oké.
Lees verder
Moordwijven (Dick Maas) (2007) -> Geniaal
Een 5.7 op IMDb en een wat standaard-ogende verhaallijn motiveert wellicht niet direct om Moordwijven te gaan kijken. Toch zou ik dat in dit geval even door de vingers zien. Het is namelijk een geniale Dick Maas-film. Lees verder
Dancer (Steven Cantor) -> Innemend
Dancer – de documentaire over de Oekraïense balletdanser Sergei Polunin – leek me al erg interessant, en dat blijkt ook zo te zijn. Je ziet vrijwel zijn hele leven en danscarrière voorbijkomen in de film, met een emotioneel dieptepunt op het einde. Erg mooi om te zien en ik heb veel respect voor het doorzettingsvermogen van deze man.
After the Storm (Umi yori mo mada fukaku) (Hirokazu Koreeda) -> Pijnlijk
Deze Japanse film wilde ik al een tijdje zien. Over Ryota (Hiroshi Abe) die ooit een succesvol schrijver was, maar nu geldgebrek heeft en zijn dagen vult als privé-detective.
Lees verder
Permanent Vacation (Jim Jarmusch) (1980)-> Geniaal
Eind jaren zeventig in New York, zie je in deze film met duidelijk verouderde beeldkwaliteit. Maar dat heeft wel zo zijn charme vind ik. Het is een typische Jim Jarmusch; lekker vaag en met inside jokes. Inclusief spannende tonen op de achtergrond voor de versterking van de emoties en gevoelens van de hoofdpersonen.
Lees verder
American Honey (Andrea Arnold) -> Ongeregeld
American Honey kijkt een beetje weg als een documentaire. Deze film over een achttienjarig meisje dat een uitzichtloos bestaan leidt, is zo intrigerend dat het bijna waargebeurd lijkt. Daarnaast is de film niet bepaald doorsnee: je ziet de ene na de andere vreemde situatie binnen een groep ongeregelde jongeren. Lees verder
A Cure for Wellness (Gore Verbinski) -> Leip
De meest verrassende film van 2017 tot nu toe. Bij het kijken naar A Cure for Wellness, kun je je allereerst verwonderen over de mooie esthetische uitvoering. Vervolgens stap je in een doldwaas verhaal, dat alleen maar gekker en gekker wordt. Totdat je je realiseert: dit is een leipe film. Lees verder