De eerste verfilming van de boeken van E.L. James: Fifty Shades Of Grey, vond ik al tegen ieders verwachtingen en alle critici in, erg leuk. Toevallig nog één andere filmfanaat met mij, en dus wilden we ook Fifty Shades Darker. Valentijnsdag lijkt me een goede dag om deze film eens te bespreken. 

Fifty Shades Darker brengt een andere sfeer dan de vorige film, maar is wel voorzien van dezelfde acteurs Dakota Johnson (Anastasia Steele) en Jamie Dornan (Christian Grey, die nog steeds even rijk is, voor wie dat vergeten was).

Een verschil met Fifty Shades Of Grey is dat de nachtelijke voorkeuren en rituelen van Christian wat naar de achtergrond zijn gegaan. Ook is er wat spanning toegevoegd. Dit vind ik een slimme keus aangezien de basis van de film hetzelfde is gebleven, en dit niet heel spannend is om naar te kijken. Met dat extra toegevoegde spanningselement – zij het wat onnatuurlijk en geforceerd – ontstaat er een goede balans.

De kracht van deze Fifty-Shades-films is wat mij betreft de fascinerende persoonlijkheid van Christian en de originaliteit van Anastasia, in combinatie met geloofwaardige acteurs. Ik weet dat ik één van de weinigen ben, maar ik vond deze film opnieuw best goed en vermakelijk.

Of het ook romantisch is? Jazeker. Fifty Shades Darker is de perfecte film voor Valentijnsdag. Het is een sprookjesachtig verhaal, met alles erop en eraan, inclusief een boze heks. Aanrader voor iedereen die van romantische films houdt en die bij voorkeur de vorige film gezien heeft.

Link naar Fifty Shades Darker.