Dior & I gaat over de eerste modeshow door modeontwerper Raf Simons voor Christian Dior, die hij in acht weken tijd moet maken. Simons komt hiermee voor het eerst in aanraking met haute couture. Omdat hij bij Jill Sanders het imago had van een minimalist – iets waar hij het niet mee eens is – probeert hij dat met deze show voor Dior te vereffenen.

Wat opvalt is de groep naaisters- voor een overgrote meerderheid vrouwen – die met hun handwerk de ontwerpen omzetten in haute couture. Het lijken simpele arbeiders. Je gaat je direct afvragen hoe weinig zij met hun baan verdienen. Terwijl zij de tijdrovende en bijzondere kleding maken die op de catwalk verschijnt. Dat vind ik vreemd.

Hoewel Dior & I niet verveelt tijdens het kijken, gaat het verhaal weinig de diepte in. Dat is jammer. Ik had meer te weten willen komen over het modehuis. De film is nu slechts een beperkte weergave van het proces voorafgaand aan de modeshow.

Conclusie
Dior & I een aanrader? Niet echt. Maar als je tussendoor iets wilt zien over mode, dan kun je Dior & I gaan bekijken.

Link naar Dior & I.