Wees voorbereid op een lange, lange bioscoopervaring. In Boyhood wordt een jongen 12 jaar lang gefilmd. Een documentaire is het niet, maar doordat dezelfde acteurs de zoon, zus, vader en moeder spelen, doet de film wel aan dit genre denken.
Dat Richard Linklater het voor elkaar heeft gekregen om de acteurs gedurende de complete productie te behouden, vind ik al een onderscheiding waard. Daarnaast is Boyhood ook best leuk om naar te kijken. Hoewel de film redelijk veel drama bevat.
Mason Jr.
Boyhood is het verhaal over Mason Jr. (Ellar Coltrane), die grotendeels wordt opgevoed door zijn moeder Olivia (Patricia Arquette). Hij is introvert en na het kijken van de film ben je er nog niet zeker van wie hij is of wat hij gaat worden. Wat je weet is dat het hem niet heel gemakkelijk wordt gemaakt in het leven. Mason Jr. is artistiek maar niet iedereen begrijpt dat. Soms krijgt hij opmerkingen te horen zoals: “Oh, je denkt dat je bijzonder bent?” Iedereen in zijn omgeving is met zichzelf bezig en legt tegelijkertijd hoge verwachtingen bij hem neer. Ik krijg het idee dat de filmmaker het karakter gebaseerd heeft op ervaringen uit zijn eigen jeugd.
Extravert
Het zusje van Mason: Samantha (Lorelei Linklater) is extraverter en erg zelfverzekerd. Ze weet precies wat ze wil. Grappig detail: Lorelei Linklater is de dochter van de schrijver en regisseur van deze film: Richard Linklater. Beide kinderen worden overigens steeds knapper naarmate ze ouder worden.
Uniek
Films vergelijkbaar met Boyhood bestaan nog niet. Ga naar Boyhood als je deze unieke productie met eigen ogen wil zien. Ik vind het de tijd van het kijken absoluut waard.
Link naar de IMDb-pagina.
Alhoewel ik het met je eens bent dat de film zeker een keer gekeken moet worden was ik er zelf niet zo’n fan van als het gros van de recensenten en vond ik de film iets te lang duren (heb ik ook in m’n eigen review gezet).
Ja vond ik ook, laatste deel mocht eerder gestopt worden. Ik vind het ook niet de beste film die ik heb gezien maar qua productie dus wel bijzonder.
Ik heb hem dit weekend gezien en was er nogal van onder de indruk. Mooi vast gelegd en vooral de scope van de productie is indrukwekkend. Ook ik vond hem op het einde wel echt te lang duren. Voor een drama vond ik het eigenlijk best een grappige film. Heb wel een paar keer erg moeten lachen. De grap met de bijbel vond ik het grappigst alleen na de film twijfelde ik of dat wel een grap was.
Ben wel erg nieuwsgierig in hoeverre Linklater de ontwikkeling van Mason van die van zijn vertolker heeft laten afhangen. Uit een interview met Coltrane heb ik dat het wel Linklater’s intentie was dat Mason de stappen zou nemen die hij nam vooral tegen het einde. Alleen ik heb toch wat de indruk dat er in het scenario dingen zijn geslopen die zijn beïnvloed door de persoonlijke keuzes van Coltrane over bijvoorbeeld zijn uiterlijk.
Hm interessant, dat zou best de oorzaak kunnen aanwijzen van sommige delen ja. Best zonde als dit zo is.