Als tienjarige was ik fan van Leonardo diCaprio. Sterker nog: ik was verliefd. Posters en plaatjes sierden mijn muren en later mijn agenda. In die tijd heb ik The Basketball Diaries gezien. Ik kon me herinneren dat ik het erg goed vond. Inmiddels ben ik vrij van romantische obsessies ten aanzien van Leonardo diCaprio. Nu ik weer naar de film kijk vind ik deze niet slecht, maar wel minder goed dan verwacht.

Het is niet dat Leonardo diCaprio de rol van Jim Carroll niet goed vertolkt, want dat doet hij wel, het is meer het teleurstellende gegeven dat de film eigenlijk vrijwel alleen maar over een drugsverslaving gaat. Er zit minder verhaal in dat ik verwachtte.

Wel is het leuk om een twintigjarige Leonardo te zien die toen nog een klein lichaam en een perzikhuidje had. Als je weer even naar de jaren negentig wil, is dit een optie. Maar anderzijds zijn er wel betere films uit die tijd. En last but not least: de film gaat ook weinig over basketbal.

Link naar The Basketball Diaries.