Ik ben normaal niet zo fan van het genre human interest, een van de personages (Martin Sixsmith) heeft hier ook last van, maar deze keer kan ik het echt waarderen. Ik ga naar Philomena zonder een filmbeschrijving of trailer te hebben bekeken. Dat laatste doe ik trouwens nooit. Trailers vind ik veelal mislukte pogingen de film samen te vatten zonder teveel bloot te geven. Meestal zie je de beste scènes al, maar dan zonder strekking. Dat laat ik graag aan mij voorbij gaan, het maakt de filmervaring er niet spannender op.

Tijdens de eerste beelden van de film wordt mijn zicht belemmerd door twee vrouwen die het nodig vinden om in het donker hun plaatsen te vinden in mijn rij. Een gruwelijke daad. Lees verder →