Le Grand Bain

Le Grand Bain (Sink or Swim): luchtig

Jaar: 2018
Regisseur: Gilles Lellouche

Las ergens voorafgaand aan de film dat Le Grand Bain voorspelbaar is en dat we dat allemaal al wel wisten. Nu heb ik zelf gekeken en vind ik dat wel meevallen. Maar een echte kwaliteitsfilm hoef je nou ook weer niet te verwachten.
Lees verder

PLAIRE, AIMER ET COURIR VITE

Plaire, aimer et courir vite (Sorry Angel): wollig

Jaar: 2018
Regisseur: Christophe Honoré

Franse films kan ik vaak wel waarderen. Zo ook Plaire, aimer etc courir vite. Zogenaamd een film over mannen die dialogen voeren over de liefde. In de praktijk meer een film over de liefdesrelaties van één schrijver. Zeker leuk, maar er zijn wel wat minpuntjes.  Lees verder

Bon Dieu: komisch

Jaar: 2014
Regisseur: Philippe de Chauveron

Franse films kan ik vaak wel waarderen, en ook Bon Dieu! is erg komisch. Het katholieke echtpaar Claude (Christian Clavier) en Marie (Chantal Lauby) met vijf dochters, ziet in korte tijd drie van hun dochters trouwen met mannen waar ze niet erg content mee zijn. 
Lees verder

Happy End: té dramatisch

Jaar: 2017
Regisseur: Michael Haneke

Vrijdagmiddag in Rialto betekent bejaardenmiddag, zeker met een film over doodgaan. Waar ik pas al kijkende achter kwam. Ik kreeg wel een hint toen ik in de bioscoopstoel zakte: de vrouw achter me praatte over een vriendin die euthanasie zou plegen. De stemming zat er al goed in.
Lees verder

Mon Oncle: huiselijk

Jaar: 1958
Regisseur: Jacques Tati

Dit is volgens mij de bekendste Tati-film, maar ondanks dat had ik Mon Oncle nog nooit gezien. In deze eerste kleurenfilm van Jacques Tati is Monsieur Hulot de ongeorganiseerde, laconieke oom van zijn rijke neefje Gerard (Alain Bécourt)
Lees verder

Playtime

Playtime: charmant

Jaar: 1967
Regisseur: Jacques Tati

Van deze film heb ik zin gekregen om voortaan in mantelpakjes, (nep-) bontjassen, op naaldhakjes en met hoedjes op door het leven te gaan. Tamelijk geweldig, zo elegant als álle vrouwen in Playtime gekleed zijn. 
Lees verder