Jaar: 2018 Regisseur: Gilles Lellouche
Las ergens voorafgaand aan de film dat Le Grand Bain voorspelbaar is en dat we dat allemaal al wel wisten. Nu heb ik zelf gekeken en vind ik dat wel meevallen. Maar een echte kwaliteitsfilm hoef je nou ook weer niet te verwachten.
Lees verder
Jaar: 2018
Regisseur: Christophe Honoré
Franse films kan ik vaak wel waarderen. Zo ook Plaire, aimer etc courir vite. Zogenaamd een film over mannen die dialogen voeren over de liefde. In de praktijk meer een film over de liefdesrelaties van één schrijver. Zeker leuk, maar er zijn wel wat minpuntjes. Lees verder
Jaar: 2014
Regisseur: Philippe de Chauveron
Franse films kan ik vaak wel waarderen, en ook Bon Dieu! is erg komisch. Het katholieke echtpaar Claude (Christian Clavier) en Marie (Chantal Lauby) met vijf dochters, ziet in korte tijd drie van hun dochters trouwen met mannen waar ze niet erg content mee zijn.
Lees verder
Jaar: 2017
Regisseur: Michael Haneke
Vrijdagmiddag in Rialto betekent bejaardenmiddag, zeker met een film over doodgaan. Waar ik pas al kijkende achter kwam. Ik kreeg wel een hint toen ik in de bioscoopstoel zakte: de vrouw achter me praatte over een vriendin die euthanasie zou plegen. De stemming zat er al goed in.
Lees verder
Jaar: 1958 Regisseur: Jacques Tati
Dit is volgens mij de bekendste Tati-film, maar ondanks dat had ik Mon Oncle nog nooit gezien. In deze eerste kleurenfilm van Jacques Tati is Monsieur Hulot de ongeorganiseerde, laconieke oom van zijn rijke neefje Gerard (Alain Bécourt).
Lees verder
Jaar: 1967 Regisseur: Jacques Tati
Van deze film heb ik zin gekregen om voortaan in mantelpakjes, (nep-) bontjassen, op naaldhakjes en met hoedjes op door het leven te gaan. Tamelijk geweldig, zo elegant als álle vrouwen in Playtime gekleed zijn.
Lees verder
Les amours imaginaires leek me een interessante artistieke film, en wat blijkt? Dat is het ook. Deze coming-of-age-achtige film gaat over drie vrienden met onuitgesproken seksuele verlangens: een driehoeksverhouding. Gegoten in een artistiek jasje. Dit is een zeer geschikte gaypride-film.
Lees verder
Les fantômes d’Ismaël is echt een hele vreemde film. Het begint als iedere andere arthouse film, maar naarmate je langer kijkt raak je steeds meer het spoor bijster.
Lees verder
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Spanish