Je kunt in het leven ook verliefd zijn op poppen in plaats van mensen, bewijst Everard. Een eenzame man in Engeland die dertien levensechte dure vrouwen heeft, gemaakt van siliconen.
Tag: filmreview
The Postman’s White Nights (Andrey Konchalovskiy) -> Anders
Bizarre film over de postbode in een arm, verlaten dorpje in Rusland. De meeste bewoners zijn vertrokken naar de stad en daarom bestaat er ook geen school meer. De enkeling die hier nog woont, is afhankelijk van zijn mededorpeling en van de levering van spullen in de supermarkt. Het is alsof je teruggaat in de tijd. Zelfs stromend water is er niet. De mensen leven een simpel leven en zijn veelal niet erg gelukkig.
The End of the Tour (James Ponsoldt) -> Moeilijk
The End of the Tour gaat over een journalist en een schrijver die vijf dagen met elkaar optrekken. De journalist – Rolling Stone reporter David Lipsky (Jesse Eisenberg) – doet erg zijn best om tot David Foster Wallace door te dringen. De kluizenaar Wallace houdt niet van interviews, is erg gesloten en een moeilijk persoon om mee om te gaan.
Lees verder
I nostri ragazzi (Ivano De Matteo) -> Sterk
Deze Italiaanse vrije bewerking van de Nederlandse roman ‘Het Diner’ draait om twee broers die niet erg hecht zijn. Paolo (Luigi Lo Cascio) is arts en heeft een zoon: Michele (Jacopo Olmo Antinori). Massimo (Alessandro Gassman) is advocaat en zijn dochter Benedetta (Rosabell Laurenti Sellers) gaat veel om met Michele. Leuk aan de film is dat de indruk die je van Paolo en Massimo krijgt in het begin van de film, heel anders is dan wat je op het eind ziet.
Lees verder
Trainwreck (Judd Apatow) -> Erg grappig
Tijdens Trainwreck kun je vaak lachen. Hoewel het semi-romantische verhaal misschien niet enorm origineel in de oren klinkt, maken Amy Schumer en Bill Hader de film toch behoorlijk hilarisch. Amy Schumer heeft het script voor deze film geschreven, waarin ze een personage speelt met dezelfde voornaam.
Journey to the shore (Kiyoshi Kurosawa) -> Langzaam
Journey to the shore is een typische Japanse film, waarbij de dramatische ondertoon doorklinkt en alles moeilijk is. 
Victoria: bovengemiddeld goed
Jaar: 2015
Regisseur: Sebastian Schipper
Sinds lange tijd niet meer een film gezien die zo goed is. Victoria zit echt geniaal in elkaar.
Dope (Rick Famuyiwa) -> Dope
Dope gaat over drie muzikale vrienden in Los Angeles. Ze zijn slim en ambitieus en houden van de jaren ’90: de hiphop, de kledingstijl. Naast het feit dat de film grappig is, heeft het een mooi thema. Het gaat over je losmaken van bepaalde omgevingsfactoren die je belemmeren in het bereiken van je eigen doelen. Daar hebben de drie last van, omdat ze in een achterbuurt wonen waar ze vooral crimineel kunnen worden.
The Farewell Party (Tal Granit, Sharon Maymon) -> Traag
-
- The Farewell Party
-
- The Farewell Party
-
- The Farewell Party
Deze film, met verschillende bejaarden in de hoofdrol, gaat over de dood. In tegenstelling tot wat ik verwachtte van The Farewell Party is het niet heel grappig. De setting is wel quasi komisch maar door de serieuze onderwerpen kun je slechts enkele keren lachen.
Lees verder
Minions (Kyle Balda, Pierre Coffin) -> Grappig
Volgens deze film leven de Minions al eeuwenlang. Dit wordt aangetoond met voorbeelden van hoe zij zich vroeger, zoals in de Middeleeuwen, gedroegen. Dat is erg grappig om te zien.
