Song to Song (Terrence Malick) -> Dromerig

Song to Song is een stuk minder vermoeiend voor het oog dan Terrence Malick zijn vorige speelfilm: Knight of Cups. Dit keer is de setting meer dromerig en muzikaal. Het is een filosoferende film over het leven. Dat wil zeggen: over schuldgevoel, verraad, kiezen voor liefde, het kwetsen van mensen, verwachtingen van ouders, depressiviteit, vrijheid, onbezorgdheid en het maken van carrière.
Lees verder

ghost in the shell

Ghost in the Shell (Rupert Sanders) -> Onstuimig

Direct na de start van Ghost in the Shell realiseerde ik me dat dit een intense en onstuimige film is. Een stuk minder normaal dan ik me had voorgesteld. Het is allesbehalve normaal. Je wordt ingekapseld in een nieuw soort wereld: de wereld van de robots en technologie. Het Japan van de toekomst, volgens deze remake van de gelijknamige animatie uit 1995 (die ik niet gezien heb). Niet een superrelaxt filmpje om bij achterover te hangen.
Lees verder

Vind die domme trut en gooi haar in de rivier (Ben Brand) -> Langzaam

Alleen al de opvallende titel motiveert om deze film te zien. Ook het plot – een vijftienjarige jongen post een video op Youtube van zijn zusje die puppies in de rivier gooit, de video gaat onverwacht viral en nu moet hij omgaan met de gevolgen – is interessant. Het enige probleem met deze film is dat je erg lang moet wachten voordat je de resultaten ziet van de ondoordachte actie van hoofdpersoon Remco (Nino den Brave)
Lees verder

Accepted (Steve Pink) (2006) -> Wel geinig

Accepted lijkt een typische highschool movie en hoewel het dat niet is – het gaat namelijk om leerlingen die starten op de universiteit – heeft het wel de sfeer van een dergelijke film. Jonah Hill was mijn motivatie om te kijken want ik vind hem een goede acteur. Het verhaal begint nogal standaard – met leerlingen die bezig zijn een fake ID te maken – maar de eindquote in deze film vind ik erg geniaal. Het kijken loont daarom de zogenaamde ‘moeite’.  Lees verder

20th Century Women (Mike Mills) -> Feministisch

20th Century Women is een film waarbij je vlak na de start een kleine glimlach op je gezicht krijgt: een kwaliteitsfilm. Het beeld, verhaal en acteerwerk zit net even wat beter in elkaar dan in vele andere films. De humor is doordacht en vooruitstrevend. Schreef ik dit echt op? Jawel. Ik denk dat ik het meen. En je kunt mij geloven: de maker van deze film – Mike Mills – maakte ook de topfilm Beginners (2010) over de band tussen een vader en zoon. 
Lees verder