“Een film gebaseerd op liedjes van The Beatles”, zo werd Across the Universe bij mij geïntroduceerd. Dit klonk voor mij bijzonder. Ik smachtte naar meer inzicht in dit ongrijpbare exemplaar in filmland: “Zijn de karakters gebaseerd op de bandleden van The Beatles?” (het antwoord was “nee”), “Is het een musical?” (het antwoord was: “soort van”) en “Hoe kennen jullie de film?” (het antwoord: “via via.”) Het bleef voor mij tijdelijk een grijs gebied.
Nu ik Across the Universe gezien heb, kan ik beginnen met dat dit niet een film is zoals je een film gewend bent. Overeenkomsten kunnen getrokken worden met Glee en Grease. Daarmee is het Ongevraagde Advies nog niet klaar: er is meer.
Dit is niet zomaar een musical. In het verhaal zit een mengeling van:
– jongerencultuur
– politiek
– kunst
– liefde
– New York
– Liverpool
– hippie/bohemian-lifestyle
In het begin moest ik wennen, na een tijdje vond ik het wel prima om naar te kijken en bij de eerste artistieke scène was ik overtuigd: dit is een leuke en rare film. Ook zeker op het eind wordt het nog mooi ook.
Op de verhaallijn en de structuur van de film is wat aan te merken, dus je verwachtingen zullen niet te hoog moeten zijn. Maar als je eens wat anders wilt zien, dan is Across the Universe een goede keus.
Link naar IMDb-pagina.
Het is inderdaad een beetje een vreemde film, maar toch heb ik een behoorlijke soft spot voor Across the Universe.