L’amant Double leek me toen ik de filmposter zag, direct een interessante, artistieke film. Zeker met het besef dat deze door François Ozon gemaakt is (de maker van onder andere Swimming Pool en Frantz). De expat-night in Cinecenter, met de film vertoond in twee zalen, liet ik daarom niet aan mezelf voorbijgaan. En terecht, deze thriller is enger dan de horrorfilms die ik de afgelopen jaren zag. 

Niet dat ik erg houd van enge films. Het scheelt dat de hele enge momenten in de film vaak humor in zich hebben. Wat L’amant Double dan ook extra bijzonder maakt.

De schoonheid van Marine Vacth (Chloé Fortin in de film) is bijna verblindend. Ik ken haar wel van andere films zoals Jeune & Jolie, maar vraag me af of zij met haar uiterlijk en gezichtsuitdrukkingen niet stiekem een groot deel van de kwaliteit van de film bepaalt.

Volgens de filmbeschrijving is L’amant Double ook een kinky film. Ik vind dat wel meevallen, maar er komen inderdaad wat passionele seksscènes in voor. Verder is het vooral een verhaal over mentale gezondheid, maar wel met een dubbele laag. Je weet als kijker niet meer wat waar is en wat niet. Het is als je worst nightmare.

Aanrader? Jazeker. Naast enge scenes, subtiele humor en een boeiend plot, heeft L’amant Double een serieuze kern. Het einde is overigens geniaal: zowel keihard als grappig. Kijk deze psychotische film liever niet kijken voor het slapengaan, tenzij je van thrillers en horrorfilms houdt.

Link naar L’amant Double.