Jaar: 2018
Regisseur: Pawel Pawlikowski

Cold War werd me door iemand aangeraden. Uit mezelf had ik deze zwart-wit film niet snel bekeken, om de simpele reden dat de titel in combinatie met de dramatische filmposter me niet aansprak. Toch blijkt de film een stuk positiever en kunstzinniger dan dat. 

Historisch, maar fris

De zeer Poolse openingsscène is wel behoorlijk ver van mijn bed, maar snel daarna zie je een charmante man genaamd Wiktor (Tomasz Kot), die meisjes cast voor een folklore koortje. Hij verfrist dit op het eerste gezicht historisch ogende verhaal, genoeg om me te motiveren verder te kijken.

Niet cliché liefde

Je ziet een liefdesverhaal. Maar wat ik erg goed vind aan de film is dat dit op een niet cliché-manier wordt belicht. Een andere kant van relaties krijgt aandacht in Cold War. Een meer realistische kant, zowel de positieve als negatieve kant ervan.

Koude oorlog

De titel van de film vind ik interessant, aangezien de Koude Oorlog slechts op de achtergrond deel van het verhaal is. Pas tegen het einde van de film worden de levensomstandigheden waarin de hoofdpersonen verkeren, ernstiger. Dit maakt het verhaal overigens extra goed. Misschien speelt er zich ook een kille oorlog af tussen Wiktor en Zula (Joanna Kulig).

Vermakelijke Karakters

Van de karakters van beide hoofdpersonen, zowel Wiktor, een bedeesde, dromerige muzikant, als Zula een vrijgevochten, sterke zangeres met een ‘pittig’ karakter, kan ik erg genieten. Deze combinatie persoonlijkheden geeft de film bovendien een artistieke sfeer.

Drama maar niet verdrietig

Al met al verrast Cold War me in positieve zin. Het heeft een dramatische ondertoon, maar dat maakt de film niet verdrietig. Het is pittig en interessant om naar te kijken.

Conclusie

Kortom, vermakelijke karakters, een niet-cliché liefdesverhaal en een interessante film tijdens de Koude Oorlog. Prachtige film. Aanrader.

IMDb naar Cold War.